Pauls ervaring

In de Brief aan de Romeinen, midden in een passage over Gods handelen in de tijd, schrijft Paulus:

“Hoe onnaspeurlijk zijn zijn oordelen en hoe ondoorgrondelijk zijn wegen!”
Rom 11:33

Paulus schrijft zeker niet alleen over God, maar ook vanuit zijn eigen ervaring. God heeft belangrijke sporen achtergelaten in Paulus’ leven. Zijn eigen curriculum vitae moet in sommige opzichten een raadsel voor hem zijn geweest. Want Gods handelen met hem begint al voor zijn geboorte. In Galaten schrijft de apostel:

“Maar toen het God behaagde, die mij uit de moederschoot apart gezet heeft en mij door zijn genade geroepen heeft, om zijn Zoon in mij te openbaren, opdat ik hem door het evangelie onder de heidenen zou verkondigen…”
Gal 1:15-16

Hier leren we dat God Paulus al “vanaf de baarmoeder apart zette” voor een latere taak. Maar dat komt veel later. Paulus vervolgde in feite eerst de kerk (Handelingen 7:58, Handelingen 8:1-3, Handelingen 9:1-2) en hij was een “godslasteraar en vervolger en een boosdoener” (1 Tim. 1:13). Totdat het God “behaagde om zijn Zoon in mij te openbaren” (Gal 1:15-16). Dit is een verbazingwekkend verslag en context die laat zien dat God Paulus koos, maar hem toch lang liet blijven. Tot het genoeg was. Tot het tijd was.

Gods wegen begrijpen kost tijd

Aan Timoteüs schrijft Paulus:

“En daarom dank ik Hem die mij kracht heeft gegeven, Christus Jezus, onze Heer, omdat Hij mij getrouw heeft geacht en mij voor de dienst heeft bestemd, die vroeger een godslasteraar, een vervolger en een boosdoener was. Maar barmhartigheid werd mij betoond, omdat ik het onwetend deed in ongeloof. En de genade van onze Heer werd groot boven alle maat, samen met het geloof en de liefde die in Christus Jezus is. Geloofwaardig is het woord, en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld kwam om zondaars te redden, van wie ik de grootste ben. Maar om deze reden is mij barmhartigheid betoond, opdat Jezus Christus in mij eerst alle lankmoedigheid zou tonen, tot een voorbeeld voor hen die hierna in Hem zouden geloven tot in het eeuwige leven.”
1Tim 1:12-16

“Maar daarom is mij genade betoond …” Paulus is allesbehalve trots op zijn “carrière”, maar hij weet waar al deze ervaringen en Gods genade toe moeten leiden: Hij moet een voorbeeld worden voor hen die na hem in Christus moeten geloven.

Of het nu gaat om Paulus of Job – de wegen van God en Zijn genade ervaren mensen pas na lange, moeilijke jaren. Natuurlijk hoeft dit niet altijd het geval te zijn, maar we moeten niet verbaasd zijn als we zelf veel dingen ervaren voordat God in ons hart spreekt. Paulus leerde zo iets van Gods handelen bijzonder diep kennen, namelijk Zijn “genade”, die nergens duidelijker in de Bijbel naar voren komt dan in de brieven van Paulus.

Vragen uitwisselen

• Kunnen we uit eigen ervaring zeggen dat sommige dingen pas na verloop van tijd duidelijk of opgelost worden?
• Hoe zou het zijn als sommige dingen in ons leven helemaal niet opgelost zouden worden?
• Zijn er dingen die het waard zijn om hier en nu voor te pleiten, zodat er een oplossing komt? En wat kunnen we vol vertrouwen aan God overlaten?
• Kun je twee passages uit de Bijbel noemen die laten zien dat God Zijn doel bereikt? Vertrouw je de verklaringen?
• Lees en bespreek: Romeinen 8:18, Romeinen 8:28 (best gelezen in context).
• Lees en bespreek de volgende tekst van Dietrich Bonhoeffer:
  “Ik geloof dat God uit alles het goede kan en wil halen, zelfs uit het meest kwade. Daarvoor heeft hij mensen nodig die alle dingen tot hun dienst laten staan [vgl. Rom 8:28]. Ik geloof dat God ons bij elke tegenslag zoveel veerkracht wil geven als we nodig hebben. Maar hij geeft het niet van tevoren, zodat we niet op onszelf vertrouwen maar alleen op hem. In zo’n geloof moet alle angst voor de toekomst overwonnen worden. Ik geloof dat zelfs onze fouten en vergissingen niet voor niets zijn en dat het voor God niet moeilijker is om daarmee om te gaan dan met onze vermeende goede daden. Ik geloof dat God geen tijdloos lot is, maar dat Hij wacht en reageert op oprechte gebeden en verantwoordelijke daden.”
  Bron: Dietrich Bonhoeffer Werke, deel 8, pagina 30 e.v. (via Wikipedia).