Christen zijn - een debat

De confrontatie met de eigen traditie


Leven is beweging. Iedereen die onderweg is, zal zich regelmatig moeten heroriënteren. Dit geldt ook voor ons christendom.

Het woord voor “bekering” (Gr. metanoia) geeft een verandering van denken aan. “Heroverwegen”, “heruitlijnen”, “confronteren” zijn allemaal erg positieve uitdrukkingen. Dit komt overeen met een gezonde levensstijl. Het leven is een uitdaging. We worden als vanzelfsprekend uitgedaagd om over dingen na te denken, te bepalen waar we staan en te blijven zoeken naar nieuwe manieren om dat te doen.

Dit proces vindt ook plaats in de kerken en gemeenten waar we naartoe gaan. Gemeenschapscultuur is nooit zomaar een gegeven, maar altijd het resultaat van een debat. Deze oorspronkelijke vitaliteit komt overeen met onze menselijkheid. De bestaande cultuur vormt ons, maar wil ook gevormd worden. Het wil steeds opnieuw vernieuwd worden – en van binnenuit. Als we in een cultuur staan, kan dat heel goed zijn. Maar het kan ook uitdagend, beperkend en statisch zijn. Als de cultuur niet goed aanvoelt, wat doe je dan? Dan is het misschien tijd om beter te kijken en je opnieuw te oriënteren.

Heroriëntatie kan bijvoorbeeld plaatsvinden door een nieuw en vernieuwend engagement met de Bijbel. Het kan ook betekenen dat je de gewoonten van je eigen spirituele thuis onder de loep neemt. Welke concepten zijn relevant voor mijn kerk/parochie/gemeenschap? Kan ik bevestigend antwoorden of ben ik nogal kritisch over hen? Waarom?

Misschien is dit precies wat je ertoe aanzet om concrete stappen te durven zetten: om iets te veranderen, om iets te verbeteren, om iets nieuws te stimuleren, om dialoogpartners te zoeken voor een diepgaander gesprek. Het is vaak gemakkelijker om samen na te denken.

De bijdragen en pagina’s waarnaar hier wordt gelinkt zijn het resultaat van dergelijke geschillen.