Dagelijkse tijdsaanduidingen

We kennen veel tijdstermen uit onze dagelijkse routine, zoals uren, dagen, weken of jaren. In de eenvoudigste vorm zijn dit duidelijk gedefinieerde concepten van tijd die kunnen worden afgelezen op onze klokken en in kalenders. Maar dat zegt nog niet alles. Deze eenvoudige termen kennen ook toepassingen in figuurlijke zin.

• Uur
  Er is bijvoorbeeld een figuurlijke toepassing als Jezus zegt: “Wat heb ik met jou te maken, vrouw? Mijn uur is nog niet gekomen” (Joh 2:4). Hier is “uur” een symbool dat Jezus wachtte op de “juiste tijd”.
• Dag
  Zowel in het Oude als in het Nieuwe Testament wordt vaak verwezen naar de Dag des Heren. “Huil! Want de dag van de Heer is nabij; hij komt als een verwoesting van de Almachtige! Daarom verslappen alle handen en smelt het hart van elke sterveling. Ze zijn in ontzetting; krampen en weeën grijpen hen aan, ze kronkelen als een bevallende vrouw; de een staart de ander aan, hun gezichten gloeien. Zie, de dag des Heren komt, onbarmhartig, met woede en toorn, om de aarde tot een woestenij te maken en de zondaars daaruit te verdelgen.” (Jes. 12:6-9). Dit is (onder andere) een dag des oordeels, d.w.z. een tijd met een bepaald karakter. Petrus noemt deze dag, maar ook de volgende dag van God: “Maar de dag van de Heer zal komen als een dief in de nacht; dan zullen de hemelen met een klap vergaan, maar de elementen zullen oplossen door hitte, en de aarde en de werken daarin zullen worden verbrand. Nu dit alles is opgelost, hoezeer moet u uitblinken in heilige wandel en godsvrucht, in afwachting van en u haastend naar de komst van de dag van God, wanneer de hemelen zullen oplossen tot sintels en de elementen zullen smelten van hitte!” (2Pt 3:10-12).
• Week
  De term “week” wordt door de profeet Daniël in bredere zin gebruikt: “Zeventig weken zijn aangesteld over uw volk en over uw heilige stad” (Dan 9:24). Week betekent letterlijk “zevens”, dus er worden 70 zevens bedoeld, namelijk 70×7 jaar, of perioden van 490 jaar. Het is een profetische tijdsverklaring hier.

Er kunnen nog veel meer voorbeelden en uitdrukkingen worden gegeven. Jesaja spreekt bijvoorbeeld: “Ik zei: In het midden van mijn dagen zal ik naar de poorten van Sheol gaan. Ik ben beroofd van de rest van mijn jaren”. (Jes 38:10). We hebben het niet over een exacte tijd, noch over een exact aantal jaren. Dit zijn uitdrukkingen waarmee de schrijver zijn status in het leven en de rest van zijn leven aangeeft.

Andere termijnen

Naast de termen over tijd die we kennen uit onze dagelijkse routines, zijn er ook een heleboel woorden die een meer algemene toepassing hebben: Generaties, tijden, perioden, administraties en zelfs – eonen. Al deze termen zijn tijdsaanduidingen en worden ook op deze manier gebruikt. Hier volgen enkele voorbeelden, niet uitputtend gepresenteerd, als indicatie van de diversiteit:

• Generaties
  “Ontwaak als in de dagen van weleer, als in lang vervlogen geslachten” (Jes 51:9). generaties” (Jes 51:9)
• Times
  “En jullie zullen veilige tijden hebben: Volheid van heil, wijsheid en kennis. De vreze des Heren, dat zal zijn schat zijn.” (Jes 33:6)
• Perioden
  “Hij verandert tijden en perioden, hij verwijdert koningen en zet koningen op.” (Dan 2:21)
• Administraties
  “… Voor een toediening van de voleinding der perioden” (Ef 1:10). “… Want indien gij gehoord hebt van de bediening der genade Gods, die mij voor u gegeven is” (Ef 3:2).
• Aeonen (de “eeuwigheden”)
  «Christus, der Sich Selbst für unsere Sünden hingegeben hat, damit Er uns aus dem gegenwärtigen bösen Äon herausnehme» (Gal 1,4). «Sage uns, wann wird diese sein, und welches ist das Zeichen Deiner Anwesenheit und des Abschlusses des Äons?» (Mt 24,3). “Nu, in deze periode … En in de komende eon eonisch leven …” (Mc 10:30). “Maar zij die waardig geacht worden deel te hebben aan die eon en aan de opstanding uit de doden, zij …” (Lc 20:35).

Tijd, niet eeuwigheid

Al deze woorden zijn termen van tijd. Dat het Hebreeuwse “olam” of het Griekse “aion” tijdloosheid of eindeloosheid moet voorstellen, is al weerlegd uit de paar citaten hierboven. Dit zijn ook concepten van tijd. Er is een huidige eon, een komende eon, en wanneer de huidige eon voltooid is, komt de volgende eon. Jezus spreekt over deze komende tijd in zijn beroemde “eindtijdrede” (Matteüs 24-25), die nauwelijks het einde der tijden beschrijft, maar zeker de afsluiting van de huidige eon.

De Hebreeën hielden zich bezig met concepten van tijd, niet met eindeloosheid. Aeonen zijn eeuwen. Vooral de komende tijd was belangrijk. Jezus sprak in de Evangeliën over dit komende tijdperk. Het was de aankondiging van het Messiaanse Koninkrijk. De komende “Olam” of de komende “Aeon” is het vooruitzicht van de Evangeliën en het is de tijd van vervulling van de meeste beloften aan Israël. Het is het messiaanse tijdperk. Alles wat in de Evangeliën “eeuwig” wordt genoemd heeft te maken met dit“koninkrijk van de hemel“.

De vestiging van dit koninkrijk omvat wat algemeen wordt gezien als het“Duizendjarig Rijk” (hoewel het koninkrijk langer duurt). Het omvat ook de tijd erna. Maar wat er daarna gebeurt, wordt niet uitgelegd in de evangeliën. Als we willen weten wat er daarna gebeurt, moeten we kijken naar Jesaja, Petrus en Johannes, die allemaal spreken over nieuwe hemelen en een nieuwe aarde.

Het Boek Openbaring heeft niet het laatste woord. De Bijbel laat ons nog verder kijken. Niet iedereen heeft hetzelfde inzicht of dezelfde kijk. Niet iedereen beschrijft het einde aller tijden. Soms gaat het alleen om de afsluiting van dit huidige tijdperk. Niet het einde van de wereld, maar het einde van de huidige loop van de tijd, het huidige tijdperk.

Want het woord dat verkeerd vertaald is als eeuwigheid is ook een concept van tijd.