De uitspraken van de Bijbel over leven, dood en opstanding zijn heel duidelijk en consistent: dode mensen leven niet. Ze zijn dood. Dit is het tegenovergestelde van leven. Degenen die het niet op deze manier zien, vallen terug op een nogal beperkte selectie van “verschillende” bijbelpassages, waarmee de rest van het bijbelgetuigenis dan ongeldig wordt verklaard. Deze bijbelpassages vereisen speciale aandacht als we de Schrift in haar eigen context willen begrijpen.
Bijbelpassage
Saul bezoekt een vrouw in het dorp Endor die een waarzeggende geest heeft en die een spiritistische seance met hem houdt.
Traditionele interpretatie
De vrouw geeft een echt inzicht in het rijk van de doden. Volgens dit principe zijn de doden niet dood, maar blijven ze leven. Spiritisme? Ik vind het niet erg!
Tegenargument
Dit is een spiritistische seance, geen kijkje in een wereld van de doden.
Rechtvaardiging
Saul had een probleem. Samuel, de profeet, was gestorven. Saul kon hem niet langer om wijsheid en advies vragen. Hij had waarzeggers en necromancers het land uit gejaagd. Maar dan verschijnen er vijanden aan de grens en het hart van de koning zinkt. Wat moet ik doen? Wie kan helpen? (1Sam 28:3-5). In deze noodsituatie wendt hij zich tot de Heer, maar de Heer antwoordt niet, noch door dromen, noch door loting, noch door profeten (1Sam 28:6). Saul heeft hulp nodig. Dan laat hij iemand naar hen zoeken die de doden kan ondervragen.
Aangekomen bij het huis van de spiritualist, wenst Saul dat Samuel uit de dood wordt opgeroepen. Daarom is hij op zoek naar een oude vertrouweling, zodat hij zijn vragen kan stellen. Samuel verschijnt inderdaad, maar er wordt gezegd dat alleen de vrouw hem zag. Er ontstaat een gesprek tussen Saul, de vrouw en Samuël en Saul krijgt een dramatisch antwoord.
Voor sommigen kan de situatie “echt” lijken. Laten we echter niet vergeten dat we hier te maken hebben met een medium. Je hoeft niet in twijfel te trekken of een medium iets ziet, maar je moet wel kritisch zijn over de interpretatie. Samuel was dood en wordt hier niet opgewekt. De voorstelling is niet te vergelijken met een opstanding, die echter wel nodig is om een nieuw leven te leiden. Deze verschijning staat dus in een vreemd licht. Het is vooral Saul zelf die concludeert dat het Samuël is. Saul ziet Samuel niet! Alleen het medium ziet iets. Saul verwacht dat dit inderdaad Samuël is. Maar het feit dat de bron ook een andere kan zijn, en er hier iets anders gebeurt, moet nuchter worden bekeken.
Saul concludeert slechts dat hij Samuël confronteert. Alleen het medium ziet de verschijning.
Het medium heeft niet de macht om mensen uit de dood op te wekken. Dode mensen leven niet. Wat hier wordt beschreven is zeker een echte ervaring. Tegelijkertijd is het echter niet duidelijk dat dit ook echt Samuel moet zijn. Volgens de Schrift is dit helemaal niet mogelijk. Er worden herhaaldelijk sterke waarschuwingen gegeven tegen zulke demonische invloeden:
“Gij zult u niet wenden tot necromanten en wichelaars, opdat gij niet door hen verontreinigd wordt; Ik ben de HEERE, uw God.”
3Mo 19,31
“Wanneer gij in het land zult komen, dat de HEERE, uw God, u geven zal, zult gij de gruwelen dezer volken niet leren doen, opdat niemand onder u gevonden worde, die zijn zoon of dochter door het vuur laat gaan, of die waarzeggerij, of helderziendheid, of geheime kunsten, of tovenarij bedrijft, of die toverspreuken, of geestenbezweringen, of waarzeggerij der tekenen bedrijft, of die de doden raadpleegt.”
Deut 18:9-14
Je moet afhankelijk zijn van God, niet van zulke praktijken. Dit verhaal verklaart geen staat van de dood, maar slechts het proces tijdens een seance. Wat er gezien wordt, of ze “dood” zijn, wordt overgelaten aan de verbeelding van de luisteraar.
