Doden leven niet
De uitspraken van de Bijbel over leven, dood en opstanding zijn heel duidelijk en consistent: dode mensen leven niet. Ze zijn dood. Dit is het tegenovergestelde van leven.
Degenen die het niet op deze manier zien, vallen terug op een nogal beperkte selectie van “verschillende” bijbelpassages, waarmee de rest van het bijbelgetuigenis dan ongeldig wordt verklaard. Deze bijbelpassages vereisen speciale aandacht. Dit gaat over zo’n bijbelse passage. Wat staat er echt?
Bijbelpassage
Joh 11:25 “wie in mij gelooft, al sterft hij, toch zal hij leven”.
Joh 11:26 “wie leeft en in mij gelooft, zal in eeuwigheid niet sterven” .
Jezus praat met Martha over haar overleden broer Lazarus.
Traditionele interpretatie
“Eeuwig leven betekent dat we niet sterven. Eeuwig leven heb ik nu al, werd mij geleerd, dus ik sterf niet meer. Gelovigen zijn onbreekbaar gemaakt, alleen maar omdat ze hun vertrouwen op God hebben gesteld …”. Of met andere woorden: Wie dit gelooft, leeft in tegenspraak met de realiteit waarin elke dag mensen sterven. Sterven wordt ontkend. De dood wordt ontkend.
Tegenargument
Jezus en Martha spreken over opstanding, niet over leven in de dood. Hier staat iets anders, namelijk:
“Jezus antwoordde haar: “Ik ben de opstanding en het leven; wie in Mij gelooft, zal leven [für den Äon] ook al sterft hij. En wie dan leeft en in Mij gelooft, zal in geen eeuwigheid sterven! Geloof je dit?”
Johannes 11:25-26
Dus wie tijdens het toekomstige Messiaanse tijdperk leeft, zal dan niet langer voor dat tijdperk sterven. Het leven zelf wordt echter alleen hervonden door wederopstanding.
Rechtvaardiging
Elke tekst moet zinvol zijn in zijn eigen context. Het thema hier is de opstanding. Jezus zei dat hij “de opstanding en het leven” was. Die twee gaan dus samen. Zelfs als iemand sterft, zal hij weer leven door opstanding.
Met het vooruitzicht van het Messiaanse Koninkrijk in gedachten, wanneer al deze prachtige dingen gebeuren, zegt Jezus dat mensen die in Hem geloven weer zullen leven voor de Aeon (voor het komende Messiaanse Tijdperk), zelfs als ze nu sterven. De belofte is dat degenen die dan het koninkrijk binnengaan door opstanding, ook zullen leven tijdens dit koninkrijk en in geen geval meer zullen sterven.
Deze bijbelse passage kan niet gebruikt worden om een leven “in de dood” te rechtvaardigen. Het vooruitzicht voor hen die gestorven zijn ligt in de opstanding, die de overgang markeert van de doodstoestand naar een nieuw leven.
