In zijn brief aan de Filippenzen schrijft Paulus bemoedigend:
“Verheug je altijd in de Heer!
Ik wil het nogmaals benadrukken: Verheugt u!
Laat uw glorie aan alle mensen bekend zijn:
de Heer is nabij!
Maak je nergens zorgen over,
maar laat in alles
uw verzoekschriften aan God bekend worden in gebed en smeking met dankzegging.
Dan de vrede van God, die superieur is aan alle zintuigen,
jullie harten en gedachten
zoals in een feestmaal in Christus Jezus”.
Filippenzen 4:4-7
Verheug je!
Verheug je! Dit is een uitnodiging. Deze oproep is niet in een vacuüm, maar het is een perspectief. Paul deelt hier een visie en vertrouwen. Verheug je “in de Heer” weerspiegelt de context.
Joy heeft een referentiepunt. Vreugde is in de Heer. Vreugde is een uitdrukking van een relatie. Te allen tijde blij zijn is gebaseerd op deze relatie, die misschien wel heel dwars staat op hoe ik me op dit moment voel. Misschien zijn er veel dingen waar ik eigenlijk niet blij mee kan zijn. Paulus nodigt ons uit tot een verandering van perspectief. Tweemaal benadrukt hij dit. We zullen hieronder zien dat hij niet bedoelt dat de huidige behoefte wordt ontkend.
De Heer is nabij
Deze Heer is nu “nabij”. Dit is een uiting van vertrouwen en vertrouwdheid. We staan dicht bij Hem. De sleutelwoorden zijn zachtmoedigheid, barmhartigheid en hartelijkheid. Waarom is dat? Misschien kunnen we het ons zo voorstellen: Als we ons gesteund voelen in een relatie, dan houdt dat de wereld bij elkaar. Als we zelf gedragen worden, kunnen we blijven kijken, dragen en liefhebben.
Deze belofte is vooral waar als we zien dat ons leven ondersteund wordt door Christus. In Hem ontmoeten we God zelf. De Heer is nabij en in deze nabijheid van mijn Heer herken ik ook Gods handelen, herken ik de Zoon van Zijn liefde door wie God de wereld bijeenhoudt en eens terugleidt naar Hem (Kol 1:13-20).
Dit perspectief van God verandert mijn begrip van de wereld. Ik kan me deze nabijheid nu voorstellen voor andere mensen met wie ik goed bevriend ben. Daarom past het bij elkaar. Mijn vertrouwen in God wordt gedragen en gevormd door Christus. Hij is het beeld van de levende God. Dit gaat toch zeker niet over vrome woorden. Als we God door Christus ontmoeten, kunnen we anderen op dezelfde manier ontmoeten. Het een leidt logischerwijs tot het ander.
Maak je zorgen om niets
Zij die vol vertrouwen leven vanuit de ontmoeting met de levende God hoeven zich geen zorgen te maken. Nogmaals, het is een oproep! Maak je nergens zorgen over! Het is alsof Paulus de Filippenzen belooft om op God te vertrouwen. Maar dat is slechts één kant.
De andere kant is dat we in ons dagelijks leven allemaal voor uitdagingen staan. Grote en kleine zorgen houden ons bezig, schudden ons wakker en brengen ons in beroering. De behoefte om te leven is vaak echt. Wat zegt de apostel hierover?
Paulus toont een alternatief: Maak je nergens zorgen over, maar .. . Hier is de verandering. We moeten ons geen zorgen maken, maar in plaats daarvan iets anders doen. We zouden al onze verlangens aan God bekend moeten maken. Dit betekent niet dat we geen zorgen hebben. Paulus heeft het over omgaan met zorgen. In plaats van ons zorgen te maken, zouden we alle tegenspoed, alle vreugde, gewoon alles aan Hem bekend moeten maken. We moeten er dus niet alleen mee blijven zitten, maar de dingen voorleggen aan Hem die hemel en aarde in Zijn handen heeft. Op deze manier geven we onze zorgen een andere context.
We moeten onze wensen en verzoeken aan God kenbaar maken “in gebed en smeking met dankzegging” , schrijft Paulus. Deze drie horen bij elkaar. Gebed en smeking mogen altijd verbonden zijn met dankzegging. Dat heeft betekenis. We vertellen God niet alleen ons verlanglijstje, maar danken voor wat we al hebben. We “claimen” geen gebedsvervulling, maar zijn Hem dankbaar. In dankbaarheid verdwijnt elke eis.
Dankzeggen beschermt tegen wankelen
Er is een gezegde: “Dankzeggen beschermt tegen wankelen”. In het Nieuwe Testament kunnen we lezen hoe Paulus al zijn gebeden begint met dankzegging. Bid en smeek dus voor alles wat me dwarszit. Het drukt uit wat belangrijk voor me is en ik combineer dit altijd met dankzegging.
Het gaat om de houding van geloof en vertrouwen. Want: we weten niet wat we moeten bidden en kunnen er alleen op vertrouwen dat Zijn Geest voor ons zal bemiddelen, met onuitgesproken gekreun (Rom 8:26-27). Dankbaarheid is hier het sleutelwoord.
De vrede van God
Wat Paulus zojuist in een paar woorden heeft geschreven is een levenshouding en een houding voor het dagelijks leven. Hij geeft praktisch advies. Doe dit! Doe dit! En als we dat doen, zullen we iets ervaren!
“Dan zal de vrede van God, die alle verstand te boven gaat, “uw harten en gedachten bewaren als in een uitspansel in Christus Jezus”.
De vrede van God ervaren, dat is de belofte. Deze vrede is superieur aan alle gedachten. Het is van een andere kwaliteit dan denken. Het is superieur aan denken. Het is superieur aan zorgen.
Juist daar, waar zorgen eindeloze cirkels draaien in onze gedachten, mogen we Gods vrede ervaren. Deze vrede zal onze harten en gedachten “als in een uitspansel” in Christus Jezus bewaren. De beeldtaal is duidelijk: we zijn daar in goede handen. Waar? In Christus Jezus. Als we in Gods perspectief staan, zien we de wereld en onszelf met andere ogen.
Als we in Gods perspectief staan, zien we de wereld en onszelf met andere ogen.
Vanuit deze ervaring heeft Paulus nu geschreven. “Verheug je altijd in de Heer! Ik wil het nogmaals benadrukken: Verheugt u! De apostel weet waar het over gaat. Hij houdt zich bezig met de hele realiteit van God in ons bestaan.
